Afgelopen nacht liggen wrotten (oud Friesch voor woelen) in mijn de bed. Draaiend van het hoofdeind naar het voeteneind. Nog een moment geprobeerd de beide benen in een atletische positie rechtstandig langs de muur omhoog te draperen. Niets leek te helpen. Knallende hoofdpijn. Hele kuddes schapen zijn mijn gerieflijke beddestee gepasseerd (wat geeft dat een rommel), alvorens mijn calculator de tel kwijt was. Desondanks had ik bij het ontwaken uit mijn schoonheidsslaap een onbestemd, ja zelfs een euforisch gevoel. Excuus voor mijn wollige woordkeuze (dat komt er nu van). Ik betrapte me zelf op een grappig vreugdedansje, eenmaal naast het slaapameublement. Dat doe ik zelden. Uit met de zo vroege pret was het, toen mijn netjes gemanicuurde nagel van de grote teen gemeen klem kwam te zitten onder de deur. Dat was gevoelig. Maar á la, ik zal de lezers, wereldwijd, niet verder inzicht geven in mijn ochtendrituelen. Wereldwijd…? Tja, nou…. dat zit zo. Via een ingenieuze manier is het mij mogelijk gemaakt inzichtelijk te krijgen waar de lezers van mijn kladblog zoal vertoeven. Vraagt u mij maar niet hoe dit mogelijk is. Zonder me te verdiepen in tijdzones zeg ik met blij gemoed; Goedemorgen, Australië, België, Canada, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Griekenland, Koeweit, US, Zweden, Zwitserland en Zweden. Wat een grenzeloze interesse in de letters uut mien Drentse tiepmasiene. Pc zegt men hier. Vaak is het voor mij een wc (waardeloze computer). Maar trekt u zich dat niet aan hoor. Omdat het voor mij wat tijdrovend wordt u allen te ontmoeten (wat ik geweldig zou vinden), een welgemeend bedankt! Ik wilde bijna zeggen, schrijf eens een (korte) reactie op wat mij zoal bezighoudt. Doe maar gerust. Deel het met de uwen. Deel het. Mijn tocht aankomend jaar zal, zoals u weet een persoonlijk doel, een uitdagend karakter hebben. Zeker zo belangrijk zal zijn. Bekendheid te verwerven aan mensen met een Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Gelden te werven voor meer onderzoek hier naar. Een drietal landen hierboven genoemd zal ik aandoen op mien fietse. Wie weet als ‘k lucht genoeg heb in de binnenband en de longen. Wat zal volgen. Voor nu, beleef de zondag. Geniet er van. Moi.