Ik leg mijn rugzak naast me neer

Hij werd te zwaar ‘k wil hem niet meer dragen

De riemen sneden, deden zeer

Wat achter blijft zijn vragen

Al het andere? Ik koester het als eens aan mij gegeven

geluk, hoop, liefde, maakten soms de bergen klein

die kleine vakjes neem ik mee op mijn reis door ’t leven

verder heb ik nog wat wonderschone klanken, maar die waren mijn

Ik leg mijn rugzak naast me in het zand

De vragen deden pijn

Het leven neemt me bij de hand

Op zoek naar antwoorden, waar die mogen zijn