Bar en boos dit weer?Ach,het valt mee wanneer ik me bedenk dat het voorjaar en de zomer in ons landje nu eenmaal wat later op de kalender staan.’t komt wel.Fietsen met de kop in de wind,een drup aan de neus ‘model winterpeen’ en handjes die langzaam maar behaaglijk gaan gloeien.Steeds verder het geroezemoes van de stad achter me latend.Hier kijk ik naar uit,wanneer ik mezelf aankleed en gereed maak om het Fochteloërveen weer eens te doorkruisen straks.Van oorsprong ‘nat’ land,maar moerasland geworden na wat menselijke ingrepen.Maar schitterende vergezichten.Hoe rijk kun je jezelf voelen in een landschap arm van oorsprong denk ik.Tis mijn eigen waarneming die niet vertroebeld wordt door dieperliggende, rationele gedachten.Het leven als een speeltuin kunnen zien.Even ga ik in gedachten terug aan een artikel wat aan mijn tocht is gewijd, in een van de kranten van de afgelopen week.”de zestigjarige Drent” zo ik hierin werd genoemd, zette me aan het denken.In Friesland geboren, in het Groningse land de jeugdigheid ervaren en de afgelopen zesentwintig jaar tot Drent genaturaliseerd.Ieder type landschap heeft iets voor mij.De Friese groene weiden, de zwart/grijze, vette klei, omsloten door opgeworpen dijken van ’t Grunniger laand, of de stille krachten van het Drents landschap.Ik voel me meer een passant die van dit alles heeft genoten.Mag genieten.In grenzeloze schoonheid.Das machtig,waarachtig.Grenzen door mensenhanden getrokken zeggen me bij dit alles niets wanneer ik daar alleen ben.Zo zou het voor een ieder moeten zijn denk ik wel eens.Niet geplaagd door stippellijntjes de schoonheid van de plaats en van het moment binnen kunnen laten komen.Ja, ’t heeft allemaal wat.Fijne dag allen.
© J.G.Boomsma