Volgers, lezers en iedereen die de moeite heeft genomen de voorbereidingen voor mijn fietstocht te volgen. Vanuit deels Zwitserland en deels Italië, zal ik proberen een leesbaar stukkie te typen.
Het vertrek onder grote belangstelling van familie, vrienden, buurtjes en vele anderen vond plaats vanaf een bewolkte wijerstraat. Als fietsvrienden reden tot Hooghalen Burgemeester Marco Out en Harry de Jong van Nieuws in Assen met me op. Zeer bijzonder al die indrukken!
Het is mij onmogelijk om vanaf deze plek een categorisch dag- en reisverslag te maken, dat zal volgende week volgen. Wel wil ik u allen vertellen dat de reis niet is geëindigd in de plaats die als einddoel gold. Zonder dit persoonlijk als mislukking te betitelen overigens. Daarvoor waren de plaatsen en situaties die ik heb gepasseerd te bijzonder en waardevol. Nogmaals, in een later stadium zal ik de dingen verder uitdiepen. Oorzaak en gevolg liggen nu eenmaal ver uit elkaar. Soms. Tussen technische aspecten, emotionele gevoelens van eenzaamheid en onverwerkt verleden, lagen bergen van beperkingen. Al deze aspecten hebben het einddoel cartografisch gezien niet laten zijn zoals vooraf gesteld en vurig gehoopt. Dus kwam er na plusminus 700 km Duitsland en een klein eindje Zwitserland een abrupt einde aan mijn avontuur.
Morgen aanvaarden mijn vriendin en ik de terugreis. De fietse achterop geknoopt. Die zelfde fiets die mij heeft vergezeld langs oneindig lijkende vlakke oevers van de Rijn, wijnhellingen en winters aandoende bergen.
Een ieder, maar vooral sponsoren en hen die mij gesteund hebben. Bedankt. Namens mijzelf en namens de Hersenstichting. Fijne dag allen en volgende week een uitgebreid verslag.