Moeilijk om het roken op te geven. Om de juiste rustgevende dosis nicotine te moeten missen. Hij zit niet meer in het pakket zak maar zeggen. Zelf uitgehaald. De ramen gewassen en de vitrages teruggebracht in de oorspronkelijke kleur. Maar ’t giftige goedje laat zich niet zonder slag of stoot af serveren. Het stemmetje wat zegt er nog even eentje te nemen. Das niet erg volgens sommige anti rook goeroes. Voor mij wel. Ik zie dat niet alleen als falen, maar ook aan toegeven aan het nicotinespook. Gaan stoppen met en daadwerkelijk een eind maken aan het gebruik van de drug vergt voor een ieder voor zich andere disciplines en krachten. Das voor geen mens gelijk. Denk ik. Zelf ga ik nu mijn derde rookvrije dag in en geniet van ieder moment dat ik vriendelijk dank zeg aan het ene stemmetje. Andere momenten slaat de paniek toe, wanneer lichaam en geest smeken om hun dosis. Tis al met al een gezellige boel hier. Maar ‘k laat de regen maar even kletteren op de kop zo meteen. Schone lucht happen en voelen waarom ik ook al weer wil stoppen. Fijne dag allen.
© J.G.Boomsma