Het groeit me allemaal wat boven de pet, mijn gebrek aan overzicht speelt me parten, waardoor ik er met de pet even niet meer bij kan. Omdat ik geen al te hoge pet van mijzelf op heb, had ik dit dan ook liever even onder de pet gehouden. Zoveel dingen en gedachten, die ik zelf niet kan verklaren, uitleggen aan die ander is mij onmogelijk. Das huilen met de pet op zak maar zeggen. De dag dat ik een jaar geleden voor mijzelf besloot mijn eigen tocht der tochten te gaan maken, kon ik niet bevroeden welke aanslag dit zou gaan doen op mijn organisatietalent. Ofwel wat het ontbreken daarvan met me doet. Das ook pet. Eigen schuld Jampie… Klopt, zij die andere petten op hebben hadden dit vast vanuit andere hoeken kunnen bezien. Toch, ondanks alles, ik ga er niet met de pet naar gooien! Uitstappen of afstappen is geen optie voor mij. Het komt niet in me op. In tegenstelling juist. Ondanks mijn onbeheersbaarheid heb ik de afgelopen jaren ook geleerd mijzelf als het ware te doseren (moeilijk, maar toch!). Te beheersen. Even de pet over de oren en de wind in mijn gezicht voelen. “De kop d’r veur” zegt de noorderling. Vaak voelt dat of alle dingen, gevoelens en emoties voor even langs me heen glijden. Het doet even zeer en op momenten als deze, alleen op mien fietse, lopen de traantjes wel eens langs de wangen. Buusdoeken vol. Maar das niet erg en niemand ziet het en ben er ook niemand mee tot last. Das mooi vind ik. Zou ik mijzelf mogen beschrijven, dan komen kwalificaties als sociaal en behulpzaam altijd als eerste naar voren. Hulp aanbieden is eenvoudiger voor mij dan hulp vragen. Een ander van een praatje voorzien, is makkelijker dan mensen binnen laten in mijn eigen doolhof aan gedachten. Met de pet rond gaan voor iemand anders heb ik vaak gedaan. Zelf vragen om hulp, waar dan ook bij, voelt echter als Jan met de pet. Dat knaagt aan mijn gevoel van eigenwaarde, wat door de manier waarop ik in het leven ben geworpen niet heel hoog is. Toch, het verontschuldigen naar hen die mij als zo anders hebben ervaren, enig nadeel door mijn toedoen hebben ondervonden, heeft er voor gezorgd dat ik alle schroom verre van mij heb geworpen. Ik ben wie ik ben. Stout geweest soms, maar niet stout bedoeld. Deze gedachten wilde ik vandaag toch voor even kwijt. Petje af, zegt Jampie. Fijne dag allen en tot morgen.
© J.G. Boomsma