Een opfrissertje kan ik wel gebruiken. Kreeg er van de week eentje gratis toegeschoven, wat me aan het denken zette. Het onbekende opzoeken is het loslaten van bestaande zekerheden. Wat impliceert dat er angst kan ontstaan de controle te verliezen op het leven tot nu toe. Dat vergt enige voorbereiding, hadden onze voorouders ook wel in het snotje. Als jagers, op nieuw terrein, gingen ze niet lichtzinnig te werk. Ze gingen onderzoeken waar ze gingen en wat er allemaal mis kon gaan. Talloze scheermesjes verder, is de mens in dat opzicht veranderd, dat hij dingen heeft uitgedokterd die hem hiermee ten dienste staan. Ook ik probeer risico’s en voetangels voor mezelf in kaart te brengen Tal van beelden spoken door mijn hoofd. Van achteropkomende toeristen, die in hun koekblik van jolijt mijn fietse proberen te verbouwen, tot verschuivende berghellingen die mijn fietspret en andere joligheid kunnen bederven. ’t maakt me best wel angstig trouwens, de betrekkelijke veiligheid van mijn eigen grot te verlaten. Me steeds verder te verwijderen op weg naar het onbekende. Daar ben ik op mezelf, in mezelf. Ontdekken wie en waar ik ben. Hopelijk val ik niet op mijn staartbotje.